Zapraszamy na pijarskie Spotkanie ze Sztuką, które tym razem będzie o baroku, pięknym stylu w sztuce europejskiej, gdy rozpoczyna się zwycięstwo kontrreformacji. To nie jest już styl przyciągania uwagi i przekonywania, ale triumfu i radości. Zwłaszcza w malarstwie tego czasu barok święci prawdziwe triumfy, godząc nierozerwalnie wizjonerstwo z realizmem, ekstazę mistyczną z arkadyjską pogodą.
Słońce, ukazujące się z okien, rzuca snopy światła na dymy kadzideł, łącząc rzeczywiste niebo z malowanymi niebiosami Pozza czy Ecksteina. Kościoły barokowe godzą ze sobą wszystko: pierwiastki racjonalne i irracjonalne, jasną strukturę architektoniczną konkretnej budowli z jej przedłużeniem poprzez iluzję malarską.
Pełne ruchu i życia rzeźby i kompozycje malarskie niczym na scenie teatralnej łączą niebo z ziemią, przedstawiają śmierć pogodzoną z życiem. Sztuka baroku nie studiuje już natury, ale bada psychikę ludzką i wykorzystuje wszelkie środki, które mogą posłużyć do wywołania reakcji widza. Może dlatego renesansowi uznawanemu za sztukę „tego, co jest” przeciwstawia się barok pojmowany jako sztuka „tego, co się zdaje”.
Późny barok jest jednym z najbardziej łączących wszystkie dziedziny życia stylem. Ten styl przenikał nie tylko wszystkie rodzaje sztuki, ale i całość życia. Architektura łączy się integralnie z dekoracją, malarstwo z rzeźbą, barwy malarskie z dźwiękami muzyki organowej. To w baroku nastąpiło największe zbliżenie architektury i muzyki. Obie sztuki są bowiem formalne (nieprzedstawialne), choć architektura jest sztuką przestrzenną, a muzyka czasową, architektura jest sztuką maksymalnie związaną z materią i z wysiłkiem fizycznym, a muzyka jest od tego prawie wolna. Jednocześnie to obie dziedziny sztuki (muzyka i architektura) posługują się terminologią „interwałów”, „kontrapunktów” „rytmów” zarówno w kompozycji muzycznej, jak i architekturze. Często też porównuje się rytm barokowej architektury z kontrapunktem muzycznym, a w szczególnym wypadku z fugą, przeciwstawiając rytm barokowej architektury jednostajnemu rytmowi architektury romańskiej i renesansowej, czy później klasycznej.
Zapraszamy na wykład o. Eugeniusza Grzywacza SP. Po nim wystąpi Stanisław Łopuszyński, klawesynista i pianista, który zagra koncert „Carpe diem… carpe musicam...”, a usłyszymy kompozycje takich autorów jak F. Cuperin Le Grand, J.S. Bach czy D. Scarlatti.
Miejsce: kościół Przemienienia Pańskiego, ul. Pijarska 2, Kraków.
Czas: niedziela, 3 sierpnia br., g. 16.00
Wstęp wolny.