Non omnis moriar – zaduszki w sztuce


 
Listopad, zwykle deszczowy i mglisty, z aurą opadających jesiennych liści ma w sobie jakąś dziwną atmosferę zadumy i refleksji. Zadumy nad życiem, jego sensem, a zwłaszcza namysłu – niekiedy podszytego lękiem – nad przemijalnością tego życia.

W pierwszych dniach tego miesiąca zwyczajowo zatrzymujemy się dłużej nad grobami naszych bliskich, wspominamy ich życie, a zwłaszcza ich śmierć. Są to groby tych, którzy odeszli od nas już dawno, ale i tych, którzy jeszcze rok temu przeżywali z nami smutek jesieni myśląc o śmierci „tych innych”...  Dzisiaj to właśnie ich zabrakło.

W sztuce temat odchodzenia, pożegnania i żałoby po stracie bliskich jest jednym z najważniejszych. Obrazy mówią o stracie i bólu czasem wprost, a innym razem poprzez metaforę malarską. Artyści na przestrzeni wieków próbowali i nadal próbują nie tyle utrwalić, co niejako oswoić dramat ludzkiej śmierci, ceremonii związanych z pogrzebem, a jeszcze bardziej trwający po nim ból żałoby. Najwięksi artyści tworzyli poruszające obrazy ludzkiego przemijania – tu na ziemi – i wiary w ich obecność w innym świecie.

Podczas listopadowego spotkania ze sztuką o. EUGENIUSZ GRZYWACZ SP przedstawi kilka najlepszych przykładów wielkich mistrzów malarstwa dotyczących tematyki odchodzenia, a pomagając nam odczytać zawarte w tych obrazach ukryte myśli, pozwoli zobaczyć w nich nasze własne przeżycia i skonfrontować je z naszymi przekonaniami.
 
W części drugiej wysłuchamy Sonaty A-dur Cesara Franck'a na skrzypce i fortepian. Zagrają dla nas ALEKSANDRA HONCEL-BANEK (skrzypce) i prof. MAREK SZLEZER (fortepian).
 
Miejsce wydarzenia: kościół Przemienienia Pańskiego, Pijarska 2, Kraków
Termin: niedziela, 3 listopada, g. 16.00
Wstęp wolny
 
Zapraszamy!